Ter memorie: oudheid dichten en vertalen

Uit dit boek blijkt de eigenzinnige manier waarop Johan Boonen omgaat met de oudheid. Soms timide, en dan bedenkt hij ze met precieuze woorden of vindt hij zwijgen beter. Soms retorisch, en dan verpakt hij ze zo nodig in aforismen. Soms als een dichter, en dan ondervraagt en relativeert hij ze. Maar altijd met respect. De oudheid is voor hem Mnemosune, de moeder van de muzen. Er staat geen leeftijd op. Zij is zo actueel als de actualiteit. Zij is een scene uit het scenario dat goden voor en over mensen schrijven. In dit boek brengt de auteur ideeën bijeen over vertalen en inleven van teksten en doet hij zijn zegje over de klassieke humaniora-opleiding, in aangepaste vorm. En hij verrast de Boonen-kenners met ongekende, maar begenadigde poëzie.