Dat in onze samenleving alle zekerheden in rook zijn opge- gaan, dat lijkt de nieuwe, grote zekerheid. Ons gedrag wordt immers niet langer in goede banen geleid door solide tradities of geëerbiedigd gezag, maar door factoren die de individuele keuze bepalen: smaken, opvattingen, vaardigheden, kennis... In deze 'symbolische samenleving' wordt ongelijkheid in mindere mate een kwestie van materiële hulpbronnen, maar veeleer van de plaats die men bekleedt in sociale netwerken en in culturele velden.