De Belgische ontwikkelingssamenwerking
Actuele tendensen en informatie over ontwikkelingsinitiatieven in België Een blikopener voor het grote publiek De doorsnee-Belg geeft jaarlijks 10 tot 30 euro aan een ontwikkelingsorganisatie. Gemeenten, scholen, bedrijven, vakbonden, ziekenfondsen en wijkgroepen zetten meer en meer zelf projecten op in Afrika, Azië of Latijns-Amerika. Tegelijk vragen internationale organisaties om meer samen te werken. Maar heeft ontwikkelingssamenwerking zin? Wat willen we ermee bereiken? Wie zijn de niet-gouvernementele ontwikkelingsorganisaties en wat doen ze? Welk budget besteedt de overheid aan ontwikkelingssamenwerking? Wat is de rol van internationale instellingen zoals de Verenigde Naties, de Wereldbank, de Europese Unie en de OESO? Er bestaat een draagvlak voor de Belgische ontwikkelingssamenwerking, maar het ‘goede doel’ is meer bemind dan bekend. Bovendien bestaat er weinig debat over. Nochtans: na veertig jaar is de Belgische ontwikkelingssamenwerking op een kruispunt aangekomen. In Afrika hebben we een tweederangspositie ingenomen. We stellen ons vragen bij de impact van al die hulp. En zijn we wel zo genereus als we denken? Dit boek is een blikopener voor het grote publiek.